اهمیت اندازه در صنعت چاپ: قالبهای استاندارد کاغذ برای برنامهریزی تولید کارآمد
در طول قرنها، نامهای مختلفی برای قالبهای خاص کاغذ وجود داشته و تلاشهای مکرری برای استانداردسازی آنها صورت گرفته است. در سال ۱۹۲۲، مهندس آلمانی، دکتر والتر پورستمن، سیستم قالب DIN (موسسه آلمانی برای استانداردهای صنعتی) را توسعه داد که بعدها به استاندارد بینالمللی ISO 216 که امروزه استفاده میشود، تبدیل شد. در میان چیزهای دیگر، او قالب A را تعریف کرد. با نسبت ۱:√۲، میتوان ورقها را بدون تغییر نسبت ابعاد، به طور متناسب نصف کرد.
نقطه شروع برای کل سری، قالب A0 با مساحت دقیقاً یک متر مربع (۸۴۱ در ۱۱۸۹ میلیمتر) است. هر قالب اضافی، مساحت را نصف میکند. بنابراین ۲ ورق A1، یک ورق A0 و به همین ترتیب تا A8 و گاهی حتی A10 را تشکیل میدهد. این سیستم بهترین استفاده را از فضا میکند و تولید را ساده میکند زیرا میتوان کاغذ را به طور مؤثر روی ورقها چید و برای کاربردهای مختلف مقیاسبندی کرد. تا به امروز، این قالبهای استاندارد، تبادل و پردازش محصولات چاپی را آسان میکنند.
فرمتهای A و B مهمترین فرمتها هستند
علاوه بر فرمت A، فرمت B نیز وجود دارد که طیف اندازههای کاغذ موجود در صنعت چاپ را گسترش میدهد. فرمتهای B بزرگتر از فرمتهای A هستند و اغلب برای کتابها، پوسترها یا محصولات چاپی بزرگتر که به فضای اضافی نیاز دارند، استفاده میشوند. فرمتهای B، اندازههای ورق چاپ نشده هستند و بنابراین به عنوان بستهبندی برای فرمتهای DIN A مربوطه مناسب هستند – بنابراین پوشهها، فایلها و پاکتها در DIN B تولید میشوند. به عنوان مثال، حداکثر ابعاد سرویس پستی آلمان بر اساس فرمتهای B است.
خارج از استاندارد: C، D، US
فرمت C بخشی از استاندارد ISO نیست، اما اغلب برای پاکتها استفاده میشود زیرا چند میلیمتر بزرگتر از فرمت A است، به طوری که برخی از ورقهای A4 کاملاً در یک پاکت C4 جای میگیرند. فرمت D اکنون تا حد زیادی منسوخ شده است. گاهی اوقات هنوز هم میتوان آن را به شکل قاب DVD یافت.
فرمتهای ویژه دیگری برای موارد چاپی سفارشی مانند کارتهای تبریک و بروشورها استفاده میشوند. همچنین فرمتهای نامه آمریکایی (8.5 در 11 اینچ) و قانونی (8.5 در 14 اینچ) وجود دارند که در آمریکای شمالی برای اسناد اداری و قانونی استفاده میشوند. آنها از استاندارد ISO منحرف میشوند و با فرمتهای A و B مطابقت ندارند.
بهینهسازی هزینه از طریق فرمتهای هماهنگ
انتخاب فرمت کاغذ مناسب، جنبه کلیدی تولید چاپ است – هم برای بهینهسازی هزینه و هم برای یک فرآیند تولید روان. فرمتهای کاغذ استاندارد، ساختار روشنی را برای صنعت چاپ فراهم میکنند و میتوانند به راحتی در بین دستگاههای چاپ و ورقهای مختلف توزیع شوند. این فرمتها برای اکثر کاربردهای اداری و تجاری طراحی شدهاند و میتوانند به طور موثر در دستگاههای چاپ استاندارد پردازش شوند. اندازههای استاندارد امکان مقیاسپذیری آسان و صرفهجویی در هزینهها را با کاهش ضایعات برش، که از طریق استفاده بهینه از ورق به حداقل میرسد، فراهم میکنند.
به عنوان مثال، یک ورق B1 (70 در 100 سانتیمتر) میتواند هشت صفحه A4 یا 16 صفحه A5 را در خود جای دهد، بنابراین بسیاری از برنامهها از کارتهای بازی گرفته تا لوازم التحریر و دفترچههای تمرین را میتوان به طور موثر چاپ کرد. ورقهای B1 و B2 به راحتی قابل حمل هستند و امکان استفاده بهینه از مواد را حتی برای چاپهای بزرگتر مانند پوستر یا بستهبندی فراهم میکنند.
اندازههای آمریکای شمالی، یک چالش
کار با سیستم غیرمتریک آمریکای شمالی میتواند در پروژههای بینالمللی چالشبرانگیز باشد، زیرا این فرمتهای آمریکایی اغلب نیاز به تنظیماتی در ورقهای استاندارد ISO برای بهینهسازی طرحبندی و حاشیه دارند. این موضوع به ویژه یک مسئله هزینهبر است، زیرا منجر به افزایش مصرف کاغذ میشود. این امر میتواند تا حدی با برنامهریزی دقیق استفاده از ورق و انتخاب فرمت صحیح ورق جبران شود، اگر چاپخانه از فرمت B2 بزرگ با B2+ پشتیبانی کند، به طوری که استفاده بهینه با فرمتهای آمریکایی نیز امکانپذیر باشد.
اقتصاد و بهینهسازی
انتخاب فرمت کاغذ مناسب، تولید اقتصادی و حداکثر انعطافپذیری را امکانپذیر میکند. با بهینهسازی ترکیب انتخاب فرمت، اندازه ورق و برش، چاپخانهها میتوانند هزینههای تولید و ضایعات برش را کاهش دهند – گامی مهم به سوی بهرهوری بیشتر.
