استاد داوود شایسته خصلت دار فانی را وداع گفت

استاد شایسته خصلت در باره زندگی شخصی اش چنین می گوید: ۱۲ مهر سال ۱۳۲۱ در تهران، خیابان عین الدوله به دنیا آمدم. پدرم بنا بود و از این راه زندگی خانواده ما را که متشکل از چهار خواهر و بنده به‌عنوان تک پسر خانواده بود، اداره می‌کرد. بعد از گذراندن دوران ابتدایی مقطع متوسطه را در مدرسه علمیه واقع درکوچه مسجد (سپه‌سالار سابق) به پایان رساندم اما متأسفانه به دلایل خاصی که بیشتر مربوط به خانواده می‌شد نتوانستم ادامه تحصیل بدهم.

یک سال پس از گرفتن مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۱ توسط پروفسور نظامی که یکی از کارفرمایان پدرم بودند به آقای صمیمی مدیریت آن وقت شرکت افست معرفی شدم و در نهایت در اول بهمن سال ۱۳۴۱ در این شرکت واقع در خیابان قوام السطنه مشغول به کار شدم.

در ابتدای امر، مشغول به کارهای مقدماتی در بخش صحافی و سپس وارد ماشین خانه افست شدم. پس از گذشت دو سال شرکت افست تعدادی ازکارگران را به منظور آموزش با ماشین‌آلات جدید به آلمان فرستاد که من نیز جزو یکی از این نفرات بودم که برای آموزش در بخش مکانیک رشته چاپ رفتم و در کارخانه رولند، سازنده ماشین آلات چاپ، مشغول به کار شدم. گفتنی است که درکنار فعالیتم شب ها به مدرسه مشاغل می رفتم و در رشته چاپ درس می خواندم.

بعد از گذشت سه سال و نیم به ایران برگشتم و چون تعهد خدمت داشتم همچنان به فعالیتم در افست پرداختم و به طور شبانه نیز به تحصیلاتم در رشته زبان و ادبیات آلمانی ادامه دادم.

خوب به یاد دارم که آن زمان متقارن با دوران شکوفایی شرکت افست بود، زیرا روز به روز ماشین آلات جدید توسط این شرکت خریداری می‌شد؛ لذا هر ساله تعدادی ازکارگران برای آموزش با ماشین آلات جدید به تمام نقاط دنیا فرستاده می‌شدند. آن زمان بود که به دلیل آشنا بودنم با زبان آلمانی، مسئولیت آموزش کارگران به بنده محول شد.

در نهایت بعد از گذشت سال های متمادی در همه قسمت های چاپ (پیش از چاپ، چاپ و پس از آن) کسب تجربه کردم و در کنار کار در افست، مسئولیت نصب و راه اندازی ماشین آلات و آموزش کارکنان به عهده بنده بود.

مدتی گذشت. همزمان با پیشرفت صنعت، ماشین آلات نوینی وارد کشور شد. معمولاً شرکت افست جزو اولین خریداران ماشین آلات جدید بود. به همین خاطر ما مجبور شدیم در شرکت افست یک مرکز آموزش برای کارگران دایر کنیم تا از این طریق با ورود هر ماشین جدیدی آموزش لازم به کارگران داده شود.

این قضیه ادامه پیدا کرد تا زمانی که قراردادی بین ما و هنرستان های چاپ بسته شد و از آن پس مسئولیت آموزش های تئوری به عهده هنرستان ها و آموزش های عملی به ما محول شد که البته شرکت افست ترتیبی داد تا هنرجویان در سه ماه تعطیلی نیز بتوانند دراین شرکت مشغول به کار شوند و برابر با کارگران دیگر مزد دریافت کنند. هدف ما از انجام این کار، ارتقاء سطح آموزش کشور در بخش صنعت چاپ بود.

از همان سال ها بنده در قسمت آموزشی شرکت افست حضور داشتم. البته قابل ذکر است که دامنه حوزه آموزش ما تنها مختص به کارگران و دانش آموزان نمی شد، بلکه در اکثر نقاط کشور هرجا که چاپخانه ای تازه تأسیس می‌شد تعدادی ازکارگران آن ها به منظور آموزش به افست فرستاده می شدند و ما نیز با کمال میل هم به صورت تئوری و هم عملی به آموزش آنان می پرداختیم. درحال حاضر نیز اگر سری به چاپخانه های کشور بزنید خواهید دید که بسیاری از این افراد روزی در افست تحت آموزش بوده اند.