جاوید جعفری متولد فروردین 1342 در مشهد و بزرگ‌شده تهران، پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی در رشته حسابداری و حسابرسی، مسیر زندگی خود را به سمت صنعت چاپ و صحافی تغییر داد.
علاقه‌ی اولیه‌ی ایشان به حسابداری و تجارت، با دوستی دیرینه‌ای که با آقای احمدی، فردی با سابقه‌ی خانوادگی در صنعت چاپ و صحافی داشت، درآمیخت. این دوستی و تجربه‌های کاری اولیه در یک چاپخانه، جرقه‌ی علاقه‌ی ایشان به این صنعت را رقم زد.
جاوید جعفری پس از گذراندن خدمت سربازی و فارغ‌التحصیلی، به طور جدی وارد دنیای چاپ شد و در ابتدا در چاپخانه‌ی حسین احمدی مشغول به کار شد. با انتقال تجهیزات صحافی یک چاپخانه‌ی دیگر به گروهشان، فرصت مناسبی برای شروع کسب‌وکار مستقل در این حوزه فراهم شد.
در سال 1371، با تاسیس شرکت پاپیروس، گام مهمی در جهت تحقق رؤیای ایشان برداشته شد. با توجه به ملاحظات قانونی، نام شرکت به سپیدار تغییر یافت و از آذرماه 1374 به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.
شرکت سپیدار با تمرکز بر ارائه خدمات متنوع در حوزه صحافی، به سرعت رشد کرد و در سال 1379 به مکان فعلی خود منتقل شد. با توجه به نیاز بازار و درخواست مشتریان، در سال 1387 تصمیم به ورود به صنعت چاپ کتاب گرفته شد و با تهیه‌ی تجهیزات لازم، یک واحد تخصصی لیتوگرافی، چاپ و صحافی کتاب تاسیس شد.
در حال حاضر، شرکت سپیدار به عنوان یکی از فعالان شناخته‌شده در صنعت چاپ و صحافی کشور، با بهره‌گیری از دانش و تجربه‌ی طولانی مدت، به تولید محصولات با کیفیت بالا و ارائه خدمات تخصصی به مشتریان خود می‌پردازد.
در آستانه انتخابات هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران تهران و بازار داغ انتخابات، پایگاه اطلاع‌رسانی صنعت چاپ و بسته‌بندی، گفت‌وگوی ویژه‌ای با جاوید جعفری، یکی از فعالان شناخته‌شده این حوزه، انجام داده است. در ادامه، نظرات ایشان را می‌خوانیم.
تعریف شما از کارکرد اتحادیه چیست ؟
به زبان ساده، اتحادیه گروهی از افراد یک صنف یا حرفه است که برای دستیابی به اهداف مشترک و بهبود شرایط کاری و اقتصادی خود گرد هم می‌آیند. موفقیت یک اتحادیه زمانی محقق می‌شود که بتواند نیازهای اعضای خود را برآورده کرده و وظایف محوله را به نحو احسن انجام دهد.
چگونه می توان نقش اتحادیه را در توسعه صنعت چاپ تقویت کرد ؟
اتحادیه‌ها به عنوان نمایندگان گروهی از افراد یک صنف، وظیفه اصلی خود را پیگیری و مطالبه‌ی حقوق و منافع اعضا می‌دانند. این مطالبات می‌توانند بسیار متنوع باشند؛ از اخذ زمین و احداث شهرک گرفته تا دریافت تسهیلات بانکی و تامین مواد اولیه. برای پاسخگویی بهتر به نیازهای اعضا، بسیاری از اتحادیه‌ها اقدام به تاسیس تعاونی‌هایی می‌کنند. این تعاونی‌ها می‌توانند در تأمین بسیاری از نیازهای اعضای اتحادیه نقش مؤثری ایفا کنند.اما موفقیت یک اتحادیه وابسته به دو عامل مهم دیگر نیز در این زمینه است:تفیض اختیارات از سوی دولت: دولت‌ها می‌توانند با واگذاری اختیارات بیشتر به اتحادیه‌ها، به آنها در انجام وظایف خود کمک کنند و توانایی‌های هیئت مدیره: ترکیب هیئت مدیره و توانایی‌های اعضای آن، تأثیر مستقیمی بر عملکرد اتحادیه دارد. حضور افرادی با تجربه و دانش کافی در هیئت مدیره، می‌تواند به اتخاذ تصمیمات بهتر و اجرای موفق‌تر برنامه‌ها کمک کند.در نهایت، برای ایفای نقش موثر، اتحادیه‌ها به اعضای فعال و قوی نیاز دارند که به طور جدی در فعالیت‌های اتحادیه مشارکت کنند و از آن حمایت نمایند.
در این میان آیا اتحادیه توانسته به وظایفش عمل کند ؟
به ظن من خیر. برگزاری یک برنامه توسط اتحادیه و بلافاصله پس از آن، همایشی از سوی وزارت ارشاد، نشان همسو نبودن و ناهماهنگی در بدنه صنف است از دیگر سو در تعامل با مسئولین، رعایت حرمت‌ها بسیار مهم است. زمانی که به همکاری و حمایت مسئولان نیاز داریم، حفظ روابط سازنده و احترام متقابل، ضروری است.هدف از برگزاری همایش‌ها و گردهمایی‌های صنفی، ایجاد فرصتی برای تعامل سازنده بین فعالان و پیشکسوتان است. به جای تقابل، باید از این فرصت‌ها برای تعامل و همکاری بیشتر استفاده کنیم. در کل، برنامه‌ریزی و اجرای چنین رویدادهایی، نیازمند یک مدیریت فعال و هدفمند در اتحادیه‌ها است با این حال، برای بهره‌برداری حداکثری از این فرصت‌ها، باید به اهداف برگزاری همایش‌ها توجه کرده و از آنها به بهترین نحو استفاده کنیم.
اگر مسئولی قصد دارد تصمیمی بگیرد که به نظر ما درست نیست، به جای مخالفت مستقیم، بهتر است با گفت‌وگو و مذاکره نظر خود را مطرح کنیم. با استفاده از استدلال‌های منطقی و احترام به نظر دیگران، می‌توانیم آنها را متقاعد کنیم.بر همین اساس اگر یک عضو هیئت مدیره نتواند افراد را متقاعد کند، شاید آن جایگاه برای او مناسب نباشد. توانایی قانع کردن دیگران و ایجاد اجماع، یکی ازمهارت‌های ضروری برای یک عضو هیئت مدیره است.
در همین راستا یکی از چالش‌های فرهنگی ما این است که نمی‌توانیم به راحتی بپذیریم که دیگران نیز توانایی‌های خاص خود را دارند. گاهی اوقات، موفقیت دیگران را تهدیدی برای خود می‌بینیم و به جای اینکه از پیشرفت آنها خوشحال شویم، احساس رقابت ناسالم می‌کنیم. این مسئله در محیط‌های کاری نیز دیده می‌شود. بسیاری از افراد با تجربه و موفق، ترجیح می‌دهند در فعالیت‌های صنعتی مشارکت مستقیم نداشته باشند. دلیل این امر آن است که آنها به این نتیجه رسیده‌اند که ساختارهای موجود، از جمله اتحادیه‌ها، غیر از حاشیه سازیپیامد دیگری نخواهد داشت .به عبارت دیگر، آنها معتقدند که این ساختارها بیشتر جنبه‌ی ظاهری دارند و در عمل، فضای مناسبی برای رشد و توسعه‌ی افراد فراهم نمی‌کنند.این نگرش می‌تواند مانع بزرگی برای پیشرفت و توسعه‌ی جامعه باشد. چرا که افراد با توانایی بالا، به جای اینکه از توانمندی‌های خود برای بهبود شرایط استفاده کنند، ترجیح می‌دهند از این کار کناره بگیرند.
اتحادیه‌ها چگونه می‌توانند این چالش‌ها را مرتفع بکنند ؟
الاعمال بالنیات؛ اگر هدف اتحادیه اعضا، ارتقاء عملکرد و نیات آنان باشد، بهتر است به جای برگزاری همایش سالانه، هر شش ماه یک بار مراسمی با محتوای غنی و مؤثر برگزار کنند. این مراسم باید شامل گزارشی جامع از فعالیت‌های اتحادیه باشد، چرا که متأسفانه اعضا از روند کار اتحادیه اطلاعی ندارند. در حال حاضر، اتحادیه تنها یک همایش سالیانه برگزار می‌کند و هزینه‌های کلانی را از جیب اعضا صرف می‌کند، بدون آنکه روشن کند این هزینه‌ها چه آورده‌ای برای اعضای صنف داشته است. متأسفانه، در فرهنگ ما پاسخگویی کم‌رنگ شده و این مشکل از تفکر سلسله‌مراتبی نشأت می‌گیرد.
در اتحادیه‌ها نظارت کافی وجود ندارد. هرچند بازرسانی وجود دارند، اما این نظارت دقیق و اصولی نیست و سیستم مستقلی برای نظارت و حسابرسی بر فعالیت‌های اتحادیه‌ها وجود ندارد. تمامی مسائل در چارچوبی بسته و میان اعضای اتحادیه محدود می‌شود و از بروز هرگونه شفافیت و نمای بیرونی جلوگیری می‌کند. این وضعیت به افراد می‌آموزد که هرچه بیشتر در کار خود غرق شوند، از دردسرهای کمتری برخوردار خواهند بود. در واقع، تنها کافی است که به عنوان یک عضو اتحادیه ثبت‌نام کنید تا جواز کسب کنید و کسی به خود زحمت نمی‌دهد تا وارد حواشی شود
نظر شما در مورد شرایط انتخابات اتحادیه چاپخانه داران چیست؟
اگر آنهایی که از نظر شایستگی و حرفه ای در سطح خوبی هستند وارد میدان بشوند و اعضا با شناخت کامل آنها را انتخاب کنند تا درصدی می شود به این انتخابات امیدوار بود .
آیا شما در این انتخابات شرکت می کنید ؟
بله من به عنوان یک عضو شرکت می‌کنم اما برای حضور افراد به صحنه انتخابات نیاز به یک استراتژی و یک فرهنگ سازی دارد تا تک تک اعضا را مجاب کنید که افراد در سرنوشت صنف خود سهیم شوند که این موضوع کار اتحادیه است در واقع اگر اتحادیه‌ها بخواهند مسیر درستی را بروند باید بر روی این زمینه کار بکنند. نمونه انتخابات را در دیگر کشورها ببینید از یکسال قبل شروع می‌شود به صحبت کردن .اما ما در انتخابانمان این موضوع وجود ندارد افراد باید مشخص بشوند در خصوص برنامه‌ها و کاستی‌ها و اقدامات خود صحبت کنند و تعهد بدهد که اگر به 30درصد از 100 درصد اهدافشان نرسیدند از ابزار استعفا استفاده می‌کنند .
چه معیارهایی باید برای اعضای هیئت مدیره اتحادیه در نظر گرفته شود ؟
اعضای هیات مدیره باید ریز دارایی بدهند زمان شروع به کار و زمان پایان خدمت که متاسفانه اینطور نیست .
صنفی داریم که این اقدام را انجام دهد ؟
بله در صنف درودگرها ،صنف طلا و جواهر و چندتا صنف دیگر اعضای صاحبنظر و قدری دارد که به همین دلیل خود را موظف کرده تا ریز دارایی هایشان را اعلام کند .
به عنوان یکی از اعضای صنف، اتحادیه ها برای بهبود فرآیند ها چه اقداماتی باید انجام دهند ؟
یکی از نکاتی که در کشورهای توسعه‌یافته مشاهده می‌شود، وجود اطلاعات جامع در زمینه سرمایه‌گذاری است. وقتی شما در یک حوزه خاص سرمایه‌گذاری می‌کنید، می‌توانید به داده‌هایی دسترسی پیدا کنید که نشان می‌دهد در زمینه چاپ نشریات و کتب چه میزان ظرفیت و پتانسیل اشتغال وجود دارد. این اطلاعات مشخص می‌کند که آیا این بخش اشباع شده یا دارای کمبود است. متأسفانه، در کشور ما چنین پایگاه اطلاعاتی وجود ندارد و متولی این موضوع نیز مشخص نیست؛ آیا وزارت صنعت، معدن و تجارت، اتحادیه‌ها یا وزارت فرهنگ و ارشاد مسئولیت آن را بر عهده دارند؟
با برسی دقیق متوجه می شوید که ما بیشمار جواز چاپ داده ایم و افراد با فشار مالی بسیار شدیدی چاپخانه راه می اندازند قسط ، اجاره ، ماشین آلات ، نیروی پرسنل و هزاران مانع در پیش روی آن ها باقی می‌ماند که تنها می‌خواهند ماشین را مستهلک کنند . اما در نگاه کلان ماشین آلات سرمایه ملی هستند لطمه می خورد و در بخش دیگر به بازار هم لطمه میزند .
به طور مثال شهر چاپ قم دو سال پیش بازدیدی داشتم که این شهرک عملکرد خوبی داشت اما چند سوال باقی می ماند آیا قم از نظر چاپ قوی تر از تهران بود ؟ کدام شهر بیشترین ظرفیت چاپی را دارد برای جذب این موضوع چه اقداماتی صورت گرفته ؟ در حال حاضر وضعیت شهرک چگونه است
اعضا با چالش هایی بیشماری از این قسم روبرو می شوند که در مقابل اتحادیه عکس العملی ندارد.
به نظر شما ، آینده صنعت چاپ در ایران چگونه خواهد بود ؟
آینده صنعت چاپ می‌تواند خوب باشد اما به چند موضوع نیاز دارد دولت باید پایش را کنار بکشد و نقش نظارتی داشته باشد. منظور از دولت تنها نهاد حاکمیتی نیست ما چاپخانه‌هایی داریم که به نوعی خصولتی هستند و پدر صنعت چاپ را در آورده اند . این چاپخانه ها زیر قیمت کار می کنند و به بازار لطمه می زنند این چاپخانه‌ها نیز به هیچکس پاسخگو نیستند، در صورتی که بخش خصوصی باید جوابگو باشد .در این میان اگر شرایط برای همه یکسان باشد هیچ مشکلی نیست و می‌توانیم رقابت کنیم که متاسفانه شرایط یکسان نیست .
بعد از آن اتحادیه باید نقش حمایتی بگیرد باید تلاش کند تا شرایط را برای اعضای صنف متعارف کند و اگر اتحادیه قوی باشد باید دنبال این موارد باشد.
پس در پایان باید نتیجه بگیریم اتحادیه قوی با مطالبه‌گری توسط افراد شایسته، جلوگیری از فعالیت‌های دولتی و خصولتی ، ارتباط منطقی و درست، ایجاد شرایط یکسان می‌توان به آینده صنعت چاپ خوش بین بود.
بیشتر بخوانید
انتخابات با تفکر حرفه ای و امید به آینده ای بهتر
انتخابات اتحادیه چاپخانه‌داران تهران ، تحلیل، نتایج و آینده صنعت چاپ
علاقه‌ی اولیه‌ی ایشان به حسابداری و تجارت، با دوستی دیرینه‌ای که با آقای احمدی، فردی با سابقه‌ی خانوادگی در صنعت چاپ و صحافی داشت، درآمیخت. این دوستی و تجربه‌های کاری اولیه در یک چاپخانه، جرقه‌ی علاقه‌ی ایشان به این صنعت را رقم زد.
جاوید جعفری پس از گذراندن خدمت سربازی و فارغ‌التحصیلی، به طور جدی وارد دنیای چاپ شد و در ابتدا در چاپخانه‌ی حسین احمدی مشغول به کار شد. با انتقال تجهیزات صحافی یک چاپخانه‌ی دیگر به گروهشان، فرصت مناسبی برای شروع کسب‌وکار مستقل در این حوزه فراهم شد.
در سال 1371، با تاسیس شرکت پاپیروس، گام مهمی در جهت تحقق رؤیای ایشان برداشته شد. با توجه به ملاحظات قانونی، نام شرکت به سپیدار تغییر یافت و از آذرماه 1374 به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.
شرکت سپیدار با تمرکز بر ارائه خدمات متنوع در حوزه صحافی، به سرعت رشد کرد و در سال 1379 به مکان فعلی خود منتقل شد. با توجه به نیاز بازار و درخواست مشتریان، در سال 1387 تصمیم به ورود به صنعت چاپ کتاب گرفته شد و با تهیه‌ی تجهیزات لازم، یک واحد تخصصی لیتوگرافی، چاپ و صحافی کتاب تاسیس شد.
در حال حاضر، شرکت سپیدار به عنوان یکی از فعالان شناخته‌شده در صنعت چاپ و صحافی کشور، با بهره‌گیری از دانش و تجربه‌ی طولانی مدت، به تولید محصولات با کیفیت بالا و ارائه خدمات تخصصی به مشتریان خود می‌پردازد.
در آستانه انتخابات هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران تهران و بازار داغ انتخابات، پایگاه اطلاع‌رسانی صنعت چاپ و بسته‌بندی، گفت‌وگوی ویژه‌ای با جاوید جعفری، یکی از فعالان شناخته‌شده این حوزه، انجام داده است. در ادامه، نظرات ایشان را می‌خوانیم.
تعریف شما از کارکرد اتحادیه چیست ؟
به زبان ساده، اتحادیه گروهی از افراد یک صنف یا حرفه است که برای دستیابی به اهداف مشترک و بهبود شرایط کاری و اقتصادی خود گرد هم می‌آیند. موفقیت یک اتحادیه زمانی محقق می‌شود که بتواند نیازهای اعضای خود را برآورده کرده و وظایف محوله را به نحو احسن انجام دهد.
چگونه می توان نقش اتحادیه را در توسعه صنعت چاپ تقویت کرد ؟
اتحادیه‌ها به عنوان نمایندگان گروهی از افراد یک صنف، وظیفه اصلی خود را پیگیری و مطالبه‌ی حقوق و منافع اعضا می‌دانند. این مطالبات می‌توانند بسیار متنوع باشند؛ از اخذ زمین و احداث شهرک گرفته تا دریافت تسهیلات بانکی و تامین مواد اولیه. برای پاسخگویی بهتر به نیازهای اعضا، بسیاری از اتحادیه‌ها اقدام به تاسیس تعاونی‌هایی می‌کنند. این تعاونی‌ها می‌توانند در تأمین بسیاری از نیازهای اعضای اتحادیه نقش مؤثری ایفا کنند.اما موفقیت یک اتحادیه وابسته به دو عامل مهم دیگر نیز در این زمینه است:تفیض اختیارات از سوی دولت: دولت‌ها می‌توانند با واگذاری اختیارات بیشتر به اتحادیه‌ها، به آنها در انجام وظایف خود کمک کنند و توانایی‌های هیئت مدیره: ترکیب هیئت مدیره و توانایی‌های اعضای آن، تأثیر مستقیمی بر عملکرد اتحادیه دارد. حضور افرادی با تجربه و دانش کافی در هیئت مدیره، می‌تواند به اتخاذ تصمیمات بهتر و اجرای موفق‌تر برنامه‌ها کمک کند.در نهایت، برای ایفای نقش موثر، اتحادیه‌ها به اعضای فعال و قوی نیاز دارند که به طور جدی در فعالیت‌های اتحادیه مشارکت کنند و از آن حمایت نمایند.
در این میان آیا اتحادیه توانسته به وظایفش عمل کند ؟
به ظن من خیر. برگزاری یک برنامه توسط اتحادیه و بلافاصله پس از آن، همایشی از سوی وزارت ارشاد، نشان همسو نبودن و ناهماهنگی در بدنه صنف است از دیگر سو در تعامل با مسئولین، رعایت حرمت‌ها بسیار مهم است. زمانی که به همکاری و حمایت مسئولان نیاز داریم، حفظ روابط سازنده و احترام متقابل، ضروری است.هدف از برگزاری همایش‌ها و گردهمایی‌های صنفی، ایجاد فرصتی برای تعامل سازنده بین فعالان و پیشکسوتان است. به جای تقابل، باید از این فرصت‌ها برای تعامل و همکاری بیشتر استفاده کنیم. در کل، برنامه‌ریزی و اجرای چنین رویدادهایی، نیازمند یک مدیریت فعال و هدفمند در اتحادیه‌ها است با این حال، برای بهره‌برداری حداکثری از این فرصت‌ها، باید به اهداف برگزاری همایش‌ها توجه کرده و از آنها به بهترین نحو استفاده کنیم.
اگر مسئولی قصد دارد تصمیمی بگیرد که به نظر ما درست نیست، به جای مخالفت مستقیم، بهتر است با گفت‌وگو و مذاکره نظر خود را مطرح کنیم. با استفاده از استدلال‌های منطقی و احترام به نظر دیگران، می‌توانیم آنها را متقاعد کنیم.بر همین اساس اگر یک عضو هیئت مدیره نتواند افراد را متقاعد کند، شاید آن جایگاه برای او مناسب نباشد. توانایی قانع کردن دیگران و ایجاد اجماع، یکی ازمهارت‌های ضروری برای یک عضو هیئت مدیره است.
در همین راستا یکی از چالش‌های فرهنگی ما این است که نمی‌توانیم به راحتی بپذیریم که دیگران نیز توانایی‌های خاص خود را دارند. گاهی اوقات، موفقیت دیگران را تهدیدی برای خود می‌بینیم و به جای اینکه از پیشرفت آنها خوشحال شویم، احساس رقابت ناسالم می‌کنیم. این مسئله در محیط‌های کاری نیز دیده می‌شود. بسیاری از افراد با تجربه و موفق، ترجیح می‌دهند در فعالیت‌های صنعتی مشارکت مستقیم نداشته باشند. دلیل این امر آن است که آنها به این نتیجه رسیده‌اند که ساختارهای موجود، از جمله اتحادیه‌ها، غیر از حاشیه سازیپیامد دیگری نخواهد داشت .به عبارت دیگر، آنها معتقدند که این ساختارها بیشتر جنبه‌ی ظاهری دارند و در عمل، فضای مناسبی برای رشد و توسعه‌ی افراد فراهم نمی‌کنند.این نگرش می‌تواند مانع بزرگی برای پیشرفت و توسعه‌ی جامعه باشد. چرا که افراد با توانایی بالا، به جای اینکه از توانمندی‌های خود برای بهبود شرایط استفاده کنند، ترجیح می‌دهند از این کار کناره بگیرند.
اتحادیه‌ها چگونه می‌توانند این چالش‌ها را مرتفع بکنند ؟
الاعمال بالنیات؛ اگر هدف اتحادیه اعضا، ارتقاء عملکرد و نیات آنان باشد، بهتر است به جای برگزاری همایش سالانه، هر شش ماه یک بار مراسمی با محتوای غنی و مؤثر برگزار کنند. این مراسم باید شامل گزارشی جامع از فعالیت‌های اتحادیه باشد، چرا که متأسفانه اعضا از روند کار اتحادیه اطلاعی ندارند. در حال حاضر، اتحادیه تنها یک همایش سالیانه برگزار می‌کند و هزینه‌های کلانی را از جیب اعضا صرف می‌کند، بدون آنکه روشن کند این هزینه‌ها چه آورده‌ای برای اعضای صنف داشته است. متأسفانه، در فرهنگ ما پاسخگویی کم‌رنگ شده و این مشکل از تفکر سلسله‌مراتبی نشأت می‌گیرد.
در اتحادیه‌ها نظارت کافی وجود ندارد. هرچند بازرسانی وجود دارند، اما این نظارت دقیق و اصولی نیست و سیستم مستقلی برای نظارت و حسابرسی بر فعالیت‌های اتحادیه‌ها وجود ندارد. تمامی مسائل در چارچوبی بسته و میان اعضای اتحادیه محدود می‌شود و از بروز هرگونه شفافیت و نمای بیرونی جلوگیری می‌کند. این وضعیت به افراد می‌آموزد که هرچه بیشتر در کار خود غرق شوند، از دردسرهای کمتری برخوردار خواهند بود. در واقع، تنها کافی است که به عنوان یک عضو اتحادیه ثبت‌نام کنید تا جواز کسب کنید و کسی به خود زحمت نمی‌دهد تا وارد حواشی شود
نظر شما در مورد شرایط انتخابات اتحادیه چاپخانه داران چیست؟
اگر آنهایی که از نظر شایستگی و حرفه ای در سطح خوبی هستند وارد میدان بشوند و اعضا با شناخت کامل آنها را انتخاب کنند تا درصدی می شود به این انتخابات امیدوار بود .
آیا شما در این انتخابات شرکت می کنید ؟
بله من به عنوان یک عضو شرکت می‌کنم اما برای حضور افراد به صحنه انتخابات نیاز به یک استراتژی و یک فرهنگ سازی دارد تا تک تک اعضا را مجاب کنید که افراد در سرنوشت صنف خود سهیم شوند که این موضوع کار اتحادیه است در واقع اگر اتحادیه‌ها بخواهند مسیر درستی را بروند باید بر روی این زمینه کار بکنند. نمونه انتخابات را در دیگر کشورها ببینید از یکسال قبل شروع می‌شود به صحبت کردن .اما ما در انتخابانمان این موضوع وجود ندارد افراد باید مشخص بشوند در خصوص برنامه‌ها و کاستی‌ها و اقدامات خود صحبت کنند و تعهد بدهد که اگر به 30درصد از 100 درصد اهدافشان نرسیدند از ابزار استعفا استفاده می‌کنند .
- لزوم شفافیت مالی در هیات مدیره: تجربه موفق صنف های دیگر
چه معیارهایی باید برای اعضای هیئت مدیره اتحادیه در نظر گرفته شود ؟
اعضای هیات مدیره باید ریز دارایی بدهند زمان شروع به کار و زمان پایان خدمت که متاسفانه اینطور نیست .
صنفی داریم که این اقدام را انجام دهد ؟
بله در صنف درودگرها ،صنف طلا و جواهر و چندتا صنف دیگر اعضای صاحبنظر و قدری دارد که به همین دلیل خود را موظف کرده تا ریز دارایی هایشان را اعلام کند .
به عنوان یکی از اعضای صنف، اتحادیه ها برای بهبود فرآیند ها چه اقداماتی باید انجام دهند ؟
یکی از نکاتی که در کشورهای توسعه‌یافته مشاهده می‌شود، وجود اطلاعات جامع در زمینه سرمایه‌گذاری است. وقتی شما در یک حوزه خاص سرمایه‌گذاری می‌کنید، می‌توانید به داده‌هایی دسترسی پیدا کنید که نشان می‌دهد در زمینه چاپ نشریات و کتب چه میزان ظرفیت و پتانسیل اشتغال وجود دارد. این اطلاعات مشخص می‌کند که آیا این بخش اشباع شده یا دارای کمبود است. متأسفانه، در کشور ما چنین پایگاه اطلاعاتی وجود ندارد و متولی این موضوع نیز مشخص نیست؛ آیا وزارت صنعت، معدن و تجارت، اتحادیه‌ها یا وزارت فرهنگ و ارشاد مسئولیت آن را بر عهده دارند؟
با برسی دقیق متوجه می شوید که ما بیشمار جواز چاپ داده ایم و افراد با فشار مالی بسیار شدیدی چاپخانه راه می اندازند قسط ، اجاره ، ماشین آلات ، نیروی پرسنل و هزاران مانع در پیش روی آن ها باقی می‌ماند که تنها می‌خواهند ماشین را مستهلک کنند . اما در نگاه کلان ماشین آلات سرمایه ملی هستند لطمه می خورد و در بخش دیگر به بازار هم لطمه میزند .
به طور مثال شهر چاپ قم دو سال پیش بازدیدی داشتم که این شهرک عملکرد خوبی داشت اما چند سوال باقی می ماند آیا قم از نظر چاپ قوی تر از تهران بود ؟ کدام شهر بیشترین ظرفیت چاپی را دارد برای جذب این موضوع چه اقداماتی صورت گرفته ؟ در حال حاضر وضعیت شهرک چگونه است
اعضا با چالش هایی بیشماری از این قسم روبرو می شوند که در مقابل اتحادیه عکس العملی ندارد.
- ضرورت تغییر در سیاست های اتحادیه چاپ؛ایجاد رقابت عادلانه و نظارت موثر
به نظر شما ، آینده صنعت چاپ در ایران چگونه خواهد بود ؟
آینده صنعت چاپ می‌تواند خوب باشد اما به چند موضوع نیاز دارد دولت باید پایش را کنار بکشد و نقش نظارتی داشته باشد. منظور از دولت تنها نهاد حاکمیتی نیست ما چاپخانه‌هایی داریم که به نوعی خصولتی هستند و پدر صنعت چاپ را در آورده اند . این چاپخانه ها زیر قیمت کار می کنند و به بازار لطمه می زنند این چاپخانه‌ها نیز به هیچکس پاسخگو نیستند، در صورتی که بخش خصوصی باید جوابگو باشد .در این میان اگر شرایط برای همه یکسان باشد هیچ مشکلی نیست و می‌توانیم رقابت کنیم که متاسفانه شرایط یکسان نیست .
بعد از آن اتحادیه باید نقش حمایتی بگیرد باید تلاش کند تا شرایط را برای اعضای صنف متعارف کند و اگر اتحادیه قوی باشد باید دنبال این موارد باشد.
پس در پایان باید نتیجه بگیریم اتحادیه قوی با مطالبه‌گری توسط افراد شایسته، جلوگیری از فعالیت‌های دولتی و خصولتی ، ارتباط منطقی و درست، ایجاد شرایط یکسان می‌توان به آینده صنعت چاپ خوش بین بود.
بیشتر بخوانید
انتخابات با تفکر حرفه ای و امید به آینده ای بهتر
انتخابات اتحادیه چاپخانه‌داران تهران ، تحلیل، نتایج و آینده صنعت چاپ
