چاپ دیجیتال در صنعت تولید پارچه
چاپ دیجیتال، به بسیاری از استارت آپ های خلاق و جوان در زمینه ی چاپ پارچه، مُد و لباس اجازه ی فعالیت، رشد و خودنمایی داده است و این فرصت، به خاطر ویژگی منحصر به فرد چاپ دیجیتال، یعنی «چاپ بر حسب تقاضا» فراهم شده است. در واقع چاپ بر حسب تقاضا، هم برای تولیدکنندگان بزرگ و با سفارشات انبوه و هم برای کسب و کارهای کوچک، برگ برنده ی محسوب می شود. کمپانی های بزرگ دنیا، از این مزیت برای حذف هزینه های مربوط به انبارداری و فضاهای مربوط به آن استفاده می کنند. به لطف چاپ دیجیتال، بسیاری از کارخانه ها، فضاهای انبار خود را تغییر کاربری داده اند و آنها را به فضای تولید خود اضافه کرده اند. کسب و کارهای کوچک هم می توانند طرح های خلاقانه ی خود را در سفارشات محدود تولید کنند و هزینه های خود را به شکل چشم گیری کاهش دهند.
به اعلام وب سایت Market Insights، در حال حاضر ارزش جهانی چاپ پارچه، 2.7 میلیارد دلار تخمین زده شده و پیش بینی می شود که این رقم با رشد بی نظیر سالانه 16.3 درصد، تا سال 2029، به 8 میلیارد دلار برسد.
وب سایت مک کنزی در گزارش خود آورده است که: «این روزها تغییر و تحول کسب و کارها و حرکت به استراتژی های تولید انعطاف پذیر، سریع، پایدار و مشتری مدار که با فناوری های دیجیتال بهینه شده باشد، ضروری ست. کسب و کارهای صنعت چاپ پارچه هم همین مسیر را پیش گرفته اند و به سمت تولید چابک، مقرون به صرفه و بر طبق نیاز مشتری پیش می روند.» وب سایت مک کنزی در ادامه ی همین گزارش اعلام کرده که به دنبال این روندها، 70 درصد از تولیدکنندگان در حال برنامه ریزی برای دیجیتالی کردن فرآیندهای تولید خود هستند و 50 درصد از آنها، همین حالا هم از انعطاف پذیری و سرعت بالای چاپ دیجیتال در تولیدات خود بهره می گیرند.
چاپ دیجیتال همچنین باعث رشد و رونق آن دسته از فعالان حوزه ی چاپ پارچه شده است که در آن، طراحان پارچه خودشان طرح های خود را چاپ می کنند و بدون نیاز به برند یا تولیدکننده ی واسطه، به بازار عرضه میکنند. این مدل از کسب و کار که بر اساس چاپ دیجیتال پی ریزی شده، نه تنها پایدارتر و از جنبه ی تدارکاتی آن اثربخش تر است، بلکه سودآورتر هم هست و اقتصاد تولید را پایدار و قابل اطمینان تر می کند.
طراحان و کسب و کارهای بزرگ و کوچک در سرتاسر اروپا، آمریکا و آسیا می توانند سفارشات خود را در پلتفرم های آنلاین چاپ دیجیتال ثبت کنند و آن را فقط در طی چند روز تحویل بگیرند.
یکی از استارت آپ هایی که با استفاده از مدل کسب و کاری چاپ دیجیتال به موفقیت رسیده، شرکت Printful است که فعالیت خودش را از سال 2013 آغاز کرده و توانسته در سال 2021، فروش خود را به 300 میلیون دلار در سال برساند. استارت آپ Shutterfly هم یکی دیگر از پلتفرم های چاپ دیجیتال است که 21 میلیون عضو دارد.
راز موفقیت این شرکت ها این است که توانسته اند طراحی، کیفیت و سرعت را با یکدیگر ترکیب کنند. همچنین این شرکت ها می توانند سفارشات متنوع مشتری را در کوتاه ترین زمان و حتی در بازه ی زمانی یک روزه به مشتری تحویل دهند. 
چاپ دیجیتال در صنعت مُد و لباس
شاید بزرگترین و شناخته شده ترین مثال برای تاثیر چاپ دیجیتال در موفقیت دنیای مد و لباس، شرکت Fashion Enter باشد که با همکاری شرکت تامین کننده ی ASOS و چاپخانه ی Kornit Digital، توانسته به تولید برحسب تقاضا، بدون نیاز به انبار محصول، فرآیند تولید پایدار، تک مرحله ای و با کیفیت دست پیدا کند.
یکی از دستاوردهای چاپ دیجیتال در صنعت مُد و لباس، جلوگیری از تولیدات حجیم و مازاد بر تقاضاست. شارون دونوویچ، مدیر تولید چاپخانه ی Kornit Digital، پدیده ی «fast fashion» را عامل بزرگ تولید آلاینده های کربی در این صنعت می داند؛ او می گوید: «فست فشن یا مُد سریع، در واقع یک مدل کسب و کاری بسیار سودآور است که در آن برندهای تولید پوشاک، با تولید سریع و با حجم بالا و در عین حال هزینه ی پایین، سعی می کنند هم به سود بیشتری برسند و هم مشتریان بیشتری را جذب برند خود کنند. به عبارت دیگر، فست فشن به لباس های ارزان و مُد شده ای گفته می شود که از روندهای روز دنیا ایده می گیرند و فورا وارد بازار می شوند. اما بزرگترین عیب این مدل کسب و کار، این است که حجم بالایی از آلودگی و زباله را به محیط زیست تحمیل می کند.»
طبق آمار منتشر شده از سازمان محیط زیست، صنعت مدُ و لباس مسئول تولید 10 درصد از آلاینده های کربنی در دنیاست که به گرم شدن هرچه بیشتر زمین می انجامد. به همین دلیل است که امروزه اغلب برندها و تولیدکنندگان مشهور دنیا برای مقابله با این مساله، به فناوری های دیجیتال روی آورده اند.
وقتی چاپ دیجیتال پارچه به بازار آمد، اول از همه به خاطر تنوع بالا و امکان شخصی سازی سفارشات مورد استقبال قرار گرفت، اما بعد با پیشرفت های فناوری و ایجاد تغییرات سریع در رفتار و سلیقه ی مشتری، دیگر مزیت های مهم این فناوری در زمینه ی فست فشن بارزتر شد. چاپ دیجیتال در کنار کیفیت بسیار بالا، تنوع گسترده و سرعت بالای تولید، بسیار پایدار هم هست و ردپای کربنی آن بسیار کمرنگ تر از دیگر فرآیندهاست.
تیم چک، مدیر تولید کمپانی Epson America می گوید: «فرآیند تولید پایدار که امروزه در بین تولیدکنندگان صنعت مُد رایج شده، به کاهش و نه حذف حجم زباله ها و هدررفت ها می انجامد. تولید پایدار در حال حاضر یکی از مهم ترین روندهای صنعت مدُ و لباس است. چاپ دیجیتال به طراحان کمک می کند که برای نمونه گیری از طرح های خود قبل از نهایی سازی سفارش، پارچه ی کمتری مصرف کنند.»
لی لی هانتر، مدیر تولید ارشد کمپانی Roland DGA می گوید: «چاپ دیجیتال پارچه به طراحان کمک می کند که ایده و طرح خود را فورا به مرحله ی تولید برسانند. حذف هزینه های مربوط به تولید نمونه های اولیه، به صرفه جویی در هزینه های تولید کمک شایانی می کند و علاوه بر این، طراح می تواند هرزمان که بخواهد طرح خود را اصلاح کند، مثلا یک رنگ یا الگو را در آن تغییر دهد و دوباره فورا با کمترین هزینه و هدررفت، به چاپ برساند. صنعت مدُ و لباس، دنیایی ست که در آن همه چیز با تغییرات فصلی، مراسم ها و رویدادهای مختلف، تغییر می کند. چاپ دیجیتال کمک می کند که فعالان این صنعت بتوانند خیلی سریع، جریان تولید خود را با این تحولات مطابقت دهند.»
فناوری های چاپ دیجیتال پارچه
یکی از فناوری های محبوب چاپ دیجیتال در دنیای مُد و لباس، چاپ دای سابلیمیشن است. این فناوری به خاطر تطبیق پذیری بالای آن، همیشه با استقبال بازار رو به رو می شود. چاپ دای سابلیمیشن نسبت به روش های سنتی، انعطاف پذیری بالاتری دارد و برای چاپ روی اجناس و سطوح مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. ارزش جهانی بازار چاپ دای سابلیمشین در سال 2021، 4.1 میلیارد دلار تخمین زده شده و انتظار می رود تا سال 2027، به 7.3 میلیارد دلار برسد.
در چاپ دای سابلمیشین، چاپ با شست و شوی مداوم پارچه کمرنگ نمی شود، چاپ پوسته پوسته نمی شود و از روی پارچه کنده نمی شود، چون در این فناوری، مرکب بر روی سطح پارچه نمی ماند و به لایه های داخلی آن نفوذ می کند. اما بزرگترین نقص این فناوری این است که در چاپ دای سابلیمیشن، جنس پارچه باید حتما از جنس پلی استر باشد. در گذشته از سیستم های دای سابلیمیشن فقط برای چاپ روی پارچه های 100 درصد پلی استر استفاده می کردند، اما امروزه می توان بر روی پارچه های ترکیبی که حداقل 50 درصد از پلی استر ساخته شده اند هم چاپ کرد.
چاپ مستقیم بر روی پارچه یا DTG هم یکی از فناوری های مدرن چاپ دیجیتال است که در صنعت پوشاک بسیار محبوب شده است. از این فناوری عمدتا برای چاپ تی شرت و سوئت شرت ها استفاده می شود، اما این فناوری برای چاپ جوراب، کیف و دیگر ملزومات جانبی پوشاک هم کاربرد دارد. چاپ DTG برعکس دای سابلیمیشن، برای چاپ پارچه های از جنس 100 درصد کتان یا ترکیب کتان و دیگر الیاف استفاده می شود.
روش سوم چاپ دیجیتال در صنعت پارچه، چاپ دیجیتال پیگمنت است که از آن به عنوان چاپ دیجیتال آینده هم یاد می شود. اگرچه این فناوری از دهه ی 1990 وجود داشته، اما حالا با پیشرفت های فناوری، کارآمدتر و اثربخش تر از گذشته است. یکی از مزیت های این فناوری این است که دیگر هیچ محدودیتی در انتخاب جنس پارچه نداریم؛ با چاپ پیگمنت می توان بر روی هر جنس پارچه ی ترکیبی، الیاف مصنوعی و طبیعی، چاپ کرد. نتیجه ی چاپ با این روش، زیبا، باکیفیت و با وضوح بالا است.
چاپ دیجیتال، به بسیاری از استارت آپ های خلاق و جوان در زمینه ی چاپ پارچه، مُد و لباس اجازه ی فعالیت، رشد و خودنمایی داده است و این فرصت، به خاطر ویژگی منحصر به فرد چاپ دیجیتال، یعنی «چاپ بر حسب تقاضا» فراهم شده است. در واقع چاپ بر حسب تقاضا، هم برای تولیدکنندگان بزرگ و با سفارشات انبوه و هم برای کسب و کارهای کوچک، برگ برنده ی محسوب می شود. کمپانی های بزرگ دنیا، از این مزیت برای حذف هزینه های مربوط به انبارداری و فضاهای مربوط به آن استفاده می کنند. به لطف چاپ دیجیتال، بسیاری از کارخانه ها، فضاهای انبار خود را تغییر کاربری داده اند و آنها را به فضای تولید خود اضافه کرده اند. کسب و کارهای کوچک هم می توانند طرح های خلاقانه ی خود را در سفارشات محدود تولید کنند و هزینه های خود را به شکل چشم گیری کاهش دهند.
به اعلام وب سایت Market Insights، در حال حاضر ارزش جهانی چاپ پارچه، 2.7 میلیارد دلار تخمین زده شده و پیش بینی می شود که این رقم با رشد بی نظیر سالانه 16.3 درصد، تا سال 2029، به 8 میلیارد دلار برسد.
وب سایت مک کنزی در گزارش خود آورده است که: «این روزها تغییر و تحول کسب و کارها و حرکت به استراتژی های تولید انعطاف پذیر، سریع، پایدار و مشتری مدار که با فناوری های دیجیتال بهینه شده باشد، ضروری ست. کسب و کارهای صنعت چاپ پارچه هم همین مسیر را پیش گرفته اند و به سمت تولید چابک، مقرون به صرفه و بر طبق نیاز مشتری پیش می روند.» وب سایت مک کنزی در ادامه ی همین گزارش اعلام کرده که به دنبال این روندها، 70 درصد از تولیدکنندگان در حال برنامه ریزی برای دیجیتالی کردن فرآیندهای تولید خود هستند و 50 درصد از آنها، همین حالا هم از انعطاف پذیری و سرعت بالای چاپ دیجیتال در تولیدات خود بهره می گیرند.
چاپ دیجیتال همچنین باعث رشد و رونق آن دسته از فعالان حوزه ی چاپ پارچه شده است که در آن، طراحان پارچه خودشان طرح های خود را چاپ می کنند و بدون نیاز به برند یا تولیدکننده ی واسطه، به بازار عرضه میکنند. این مدل از کسب و کار که بر اساس چاپ دیجیتال پی ریزی شده، نه تنها پایدارتر و از جنبه ی تدارکاتی آن اثربخش تر است، بلکه سودآورتر هم هست و اقتصاد تولید را پایدار و قابل اطمینان تر می کند.
طراحان و کسب و کارهای بزرگ و کوچک در سرتاسر اروپا، آمریکا و آسیا می توانند سفارشات خود را در پلتفرم های آنلاین چاپ دیجیتال ثبت کنند و آن را فقط در طی چند روز تحویل بگیرند.
یکی از استارت آپ هایی که با استفاده از مدل کسب و کاری چاپ دیجیتال به موفقیت رسیده، شرکت Printful است که فعالیت خودش را از سال 2013 آغاز کرده و توانسته در سال 2021، فروش خود را به 300 میلیون دلار در سال برساند. استارت آپ Shutterfly هم یکی دیگر از پلتفرم های چاپ دیجیتال است که 21 میلیون عضو دارد.
راز موفقیت این شرکت ها این است که توانسته اند طراحی، کیفیت و سرعت را با یکدیگر ترکیب کنند. همچنین این شرکت ها می توانند سفارشات متنوع مشتری را در کوتاه ترین زمان و حتی در بازه ی زمانی یک روزه به مشتری تحویل دهند.
چاپ دیجیتال در صنعت مُد و لباس
شاید بزرگترین و شناخته شده ترین مثال برای تاثیر چاپ دیجیتال در موفقیت دنیای مد و لباس، شرکت Fashion Enter باشد که با همکاری شرکت تامین کننده ی ASOS و چاپخانه ی Kornit Digital، توانسته به تولید برحسب تقاضا، بدون نیاز به انبار محصول، فرآیند تولید پایدار، تک مرحله ای و با کیفیت دست پیدا کند.
یکی از دستاوردهای چاپ دیجیتال در صنعت مُد و لباس، جلوگیری از تولیدات حجیم و مازاد بر تقاضاست. شارون دونوویچ، مدیر تولید چاپخانه ی Kornit Digital، پدیده ی «fast fashion» را عامل بزرگ تولید آلاینده های کربی در این صنعت می داند؛ او می گوید: «فست فشن یا مُد سریع، در واقع یک مدل کسب و کاری بسیار سودآور است که در آن برندهای تولید پوشاک، با تولید سریع و با حجم بالا و در عین حال هزینه ی پایین، سعی می کنند هم به سود بیشتری برسند و هم مشتریان بیشتری را جذب برند خود کنند. به عبارت دیگر، فست فشن به لباس های ارزان و مُد شده ای گفته می شود که از روندهای روز دنیا ایده می گیرند و فورا وارد بازار می شوند. اما بزرگترین عیب این مدل کسب و کار، این است که حجم بالایی از آلودگی و زباله را به محیط زیست تحمیل می کند.»
طبق آمار منتشر شده از سازمان محیط زیست، صنعت مدُ و لباس مسئول تولید 10 درصد از آلاینده های کربنی در دنیاست که به گرم شدن هرچه بیشتر زمین می انجامد. به همین دلیل است که امروزه اغلب برندها و تولیدکنندگان مشهور دنیا برای مقابله با این مساله، به فناوری های دیجیتال روی آورده اند.
وقتی چاپ دیجیتال پارچه به بازار آمد، اول از همه به خاطر تنوع بالا و امکان شخصی سازی سفارشات مورد استقبال قرار گرفت، اما بعد با پیشرفت های فناوری و ایجاد تغییرات سریع در رفتار و سلیقه ی مشتری، دیگر مزیت های مهم این فناوری در زمینه ی فست فشن بارزتر شد. چاپ دیجیتال در کنار کیفیت بسیار بالا، تنوع گسترده و سرعت بالای تولید، بسیار پایدار هم هست و ردپای کربنی آن بسیار کمرنگ تر از دیگر فرآیندهاست.
لی لی هانتر، مدیر تولید ارشد کمپانی Roland DGA می گوید: «چاپ دیجیتال پارچه به طراحان کمک می کند که ایده و طرح خود را فورا به مرحله ی تولید برسانند. حذف هزینه های مربوط به تولید نمونه های اولیه، به صرفه جویی در هزینه های تولید کمک شایانی می کند و علاوه بر این، طراح می تواند هرزمان که بخواهد طرح خود را اصلاح کند، مثلا یک رنگ یا الگو را در آن تغییر دهد و دوباره فورا با کمترین هزینه و هدررفت، به چاپ برساند. صنعت مدُ و لباس، دنیایی ست که در آن همه چیز با تغییرات فصلی، مراسم ها و رویدادهای مختلف، تغییر می کند. چاپ دیجیتال کمک می کند که فعالان این صنعت بتوانند خیلی سریع، جریان تولید خود را با این تحولات مطابقت دهند.»
فناوری های چاپ دیجیتال پارچه
یکی از فناوری های محبوب چاپ دیجیتال در دنیای مُد و لباس، چاپ دای سابلیمیشن است. این فناوری به خاطر تطبیق پذیری بالای آن، همیشه با استقبال بازار رو به رو می شود. چاپ دای سابلیمیشن نسبت به روش های سنتی، انعطاف پذیری بالاتری دارد و برای چاپ روی اجناس و سطوح مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. ارزش جهانی بازار چاپ دای سابلیمشین در سال 2021، 4.1 میلیارد دلار تخمین زده شده و انتظار می رود تا سال 2027، به 7.3 میلیارد دلار برسد.
در چاپ دای سابلمیشین، چاپ با شست و شوی مداوم پارچه کمرنگ نمی شود، چاپ پوسته پوسته نمی شود و از روی پارچه کنده نمی شود، چون در این فناوری، مرکب بر روی سطح پارچه نمی ماند و به لایه های داخلی آن نفوذ می کند. اما بزرگترین نقص این فناوری این است که در چاپ دای سابلیمیشن، جنس پارچه باید حتما از جنس پلی استر باشد. در گذشته از سیستم های دای سابلیمیشن فقط برای چاپ روی پارچه های 100 درصد پلی استر استفاده می کردند، اما امروزه می توان بر روی پارچه های ترکیبی که حداقل 50 درصد از پلی استر ساخته شده اند هم چاپ کرد.
روش سوم چاپ دیجیتال در صنعت پارچه، چاپ دیجیتال پیگمنت است که از آن به عنوان چاپ دیجیتال آینده هم یاد می شود. اگرچه این فناوری از دهه ی 1990 وجود داشته، اما حالا با پیشرفت های فناوری، کارآمدتر و اثربخش تر از گذشته است. یکی از مزیت های این فناوری این است که دیگر هیچ محدودیتی در انتخاب جنس پارچه نداریم؛ با چاپ پیگمنت می توان بر روی هر جنس پارچه ی ترکیبی، الیاف مصنوعی و طبیعی، چاپ کرد. نتیجه ی چاپ با این روش، زیبا، باکیفیت و با وضوح بالا است.
