انتخابات با تفکر حرفه ای و امید به آینده ای بهتر
حسین احمدی، زاده‌ی ۱۳۴۳ در همدان، مهندسی کامپیوتر گرایش سخت‌افزار را در سال ۱۳۶۶ از دانشگاه شهید بهشتی به اتمام رساند. وی پس از گذراندن دوره تخصصی نصب و راه‌اندازی سوپرکامپیوترهای IBM در انگلستان، سال‌ها در این حوزه فعالیت کرد.
با ورود به صنعت چاپ در سال ۱۳۷۴، به دنبال تحولاتی چشمگیر و اساسی بود . به همین منظور او پس از تصدی مسئولیت‌های فنی و تولیدی، در سال ۱۳۸۷ شرکت صنایع چاپ مادرول را تاسیس نمود. این شرکت با مدیریت هوشمندانه‌ی احمدی، به یکی از پیشروترین شرکت‌های تولید آثار چاپی و لیبل در کشور تبدیل شد و موفق به کسب ۵ عنوان برتر در جشنواره‌های مختلف صنعت چاپ گردید.
تلاش‌ها و دستاوردهای برجسته‌ی حسین احمدی در سال ۱۴۰۲ با انتخاب وی به عنوان چهره ماندگار صنعت چاپ ایران به رسمیت شناخته شد.
در آستانه انتخابات هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران تهران، پایگاه اطلاع‌رسانی صنعت چاپ و بسته‌بندی، گفت‌وگوی ویژه‌ای با حسین احمدی، یکی از فعالان شناخته‌شده این حوزه، انجام داده است. در ادامه، نظرات ارزشمند ایشان را می‌خوانیم.
چگونه می توان نقش اتحادیه ها را در توسعه صنعت چاپ تقویت کرد؟
کار اصلی اتحادیه ،تسهیل شرایط کسب و کار برای اعضای صنف است در واقع اتحادیه‌ها همچون پل‌هایی مستحکم، راه را بر تسهیل امور اهالی صنف هموار می‌سازند. در اینجا در توضیح تسهیل باید گفت، بخش خصوصی که بیشتر چاپخانه داران را شامل می‌شود در مقابل بخش دولتی قرار می‌گیرند. عمدتا درگیری‌ها و طوفان اختلافات زمانی آغاز می‌شود که طرف مقابل ارگان و نهاد، سازمان یا اداره دولتی است. بنابراین در مرحله اول می‌توانم بگویم که مهم‌ترین و بزرگترین دغدغه اتحادیه‌ها این است که پلی باشند بین بخش خصوصی، اعضای صنف و بین نهادها و ارگان‌های دولتی و نیمه دولتی از قبیل بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی،تامین اجتماعی، وزارتخانه‌ها .
به طور مثال قانون نظام صنفی، وظایفی از قبیل صدور جواز کسب، بررسی اختلافات، متوقف کردن کار واحدهای متخلف را بر عهده اتحادیه‌ها نهاده است، اما فراتر از این وظایف قانونی، اتحادیه‌ها می‌توانند نقش بسزایی در ایجاد ارتباطی صمیمانه میان اعضای صنف و نهادهای دولتی ایفا کنند.
بسیاری از گروه‌های حاضر در اتحادیه‌ها در طول فعالیت‌هایشان، به دنبال ایده‌های جدید بوده‌اند؛ اما متأسفانه در بسیاری از موارد، پس از گذشت چهار سال، کارنامه مشخص و ملموسی از اقدامات آن‌ها ارائه نشده است. به نظر می‌رسد اتحادیه‌ها باید به صورت جدی‌تر و هدفمندتر به مسائل و مشکلات بخش خصوصی ورود کنند. به عنوان مثال، در حوزه‌هایی مانند مالیات، تأمین اجتماعی، واردات و تسهیلات بانکی، مشکلات متعددی وجود دارد که نیازمند مداخله اتحادیه‌هاست. البته این مداخلات باید به صورت متمرکز و در اولویت‌بندی شده انجام شود تا حداکثر بهره‌وری حاصل شود.
یکی از چالش‌های اصلی که صنف چاپ با آن مواجه است، مسأله‌ی عدالت در پرداخت مالیات است. هر صنفی وظیفه‌ی ملی خود است که مالیات راپرداخت کند، اما به نظر می‌رسد در مورد صنف چاپ، عدالت مالیاتی رعایت نمی‌شود. در محاسبات و تعیین ضرایب مالیاتی، صنف چاپ به شدت متضرر شده است. در حالی که بسیاری از شرکت‌های تولیدی با ظرفیت‌ها و تعاریف تولیدی بسیار پایین‌تر از صنف چاپ، از ضرایب مالیاتی بسیار کمتری برخوردارند، صنف چاپ، به ویژه چاپخانه‌های برتر، موظف به پرداخت مالیات‌های سنگینی تا سقف 16 درصد هستند.
از همان ابتدا، از اتحادیه درخواست کردیم تا برنامه‌ای مشخص برای این موضوع تدوین کند. پیشنهاد ما این بود که یک تیم تخصصی تشکیل شود و برای پیگیری این مسئله، از مشاور مالیاتی و وکیل مجرب استفاده شود. با توجه به هزینه‌های بالایی که اعضای صنف برای جشنواره‌ها پرداخت می‌کنند، به نظر می‌رسد تأمین هزینه‌های حقوقی برای دفاع از حقوق صنف، کار دشواری نباشد. این موضوع می‌تواند یک حلقه گم شده در زنجیره مشکلات ما باشد. اتحادیه می‌تواند با مراجعه به سازمان امور مالیاتی، حتی با رایزنی با وزیر اقتصاد، به دنبال حل این مسئله باشد. تجربه شخصی من نشان می‌دهد که برخی نهادها تنها نامه‌های رسمی وزارتخانه‌ها را قبول می‌کنند. بنابراین، می‌توانستیم این پیگیری‌ها را در چارچوب وزارت ارشاد پیش ببریم و نیازی به تغییر وزارتخانه نبود.
به نظر شما صنعت چاپ باید به سوی تخصص گرایی پیش برود و این دو موضوع چه تاثیری براتحادیه ها دارد؟
تنوع فعالیت در صنعت چاپ امری بسیار مهم و قابل توجه است. نه تنها با ترکیب شاخه‌های مختلف این صنعت مخالفم، بلکه معتقدم تخصصی شدن هرچه بیشتر این حوزه ضروری است. با توجه به تنوع بسیار زیاد فعالیت‌ها و نیازهای گوناگون در صنعت چاپ، و وجود تفاوت‌های چشمگیر بین شاخه‌های مختلف مانند افست، گراور، فلکسو و دیجیتال (که هرکدام از آن‌ها به تنهایی تخصصی هستند)، به شدت معتقدم که هر یک از این شاخه‌ها باید اتحادیه مستقل خود را داشته باشند. در صورت تشکیل یک اتحادیه جامع برای صنعت چاپ، حداقل باید چهار زیرگروه مستقل برای این شاخه‌ها در نظر گرفته شود و نمایندگان هر زیرگروه، سهمی برابر در هیئت مدیره داشته باشند.
در واقع یکی از اشکالات انتخابات هیات مدیره این است فرض کنید صنف چاپ الان سیصد یا چهارصد نفر در انتخابات شرکت بکنند از صنف صحاف 500 نفر و از صنف تابلوساز700 نفر ممکن است به نقطه ای برسیم که اکثریت اعضای هیات مدیره از صنف تابلوساز باشند یا صحاف باشند که طبیعی است که نمی توانند آنالیز دقیقی از صنف چاپ داشته باشند یا برعکس.
چگونه می توان از تجربیات گذشته انتخابات اتحادیه ها برای بهبود فرآیندها استفاده کرد ؟
شیوه برگزاری انتخابات فعلی با چالش‌هایی روبرو است. برای بهبود وضعیت، پیشنهاد می‌شود که حداقل یک نماینده از هر یک از صنوف فلکسو، افست و دیجیتال در هیئت مدیره حضور داشته باشد. علاوه بر این، رئیس اتحادیه باید علاوه بر تسلط بر زیرساخت‌های صنعت چاپ، دارای دانش اجتماعی قوی، تحصیلات آکادمیک مرتبط و توانایی برقراری ارتباط موثر با نهادها و سازمان‌های مختلف باشد. بنابراین، باید معیارهای انتخاب اعضای هیئت مدیره به گونه‌ای اصلاح شود که این ویژگی‌ها مدنظر قرار گیرند.
ضرورت اصلاح ساختار انتخابات در صنعت چاپ
به نظر می‌رسد ساختار فعلی انتخابات پاسخگوی نیازهای صنعت چاپ نیست و نمی‌تواند به بهبود وضعیت آن کمک کند. برای رفع این مشکل، پیشنهاد می‌شود تغییراتی در ساختار انتخابات ایجاد شود. مثلاً می‌توان سهمیه‌ای برای هر صنف در نظر گرفت تا حداقل یک نماینده از هر صنف در هیئت مدیره حضور داشته باشد. در صورتی که اجرای این پیشنهاد امکان‌پذیر نباشد، می‌توان اعضای هر صنف را در کارگروه‌های تخصصی متناظر با آن صنف قرار داد. این کارگروه‌ها به عنوان بازوی اجرایی هیئت مدیره، نقش بسیار مهمی در تصمیم‌گیری‌ها و پیگیری مطالبات صنفی ایفا خواهند کرد.
به باور من، اعضای هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران باید حتماً از فعالان صنف چاپ باشند. ادغام صنوف مختلف مانند صحافی، پیش از چاپ و تابلوسازی با صنف چاپ، مشکل‌ساز است. امروزه شاهد تخصصی شدن روزافزون علوم و صنایع مختلف هستیم. رشته‌های دانشگاهی نیز به شاخه‌های تخصصی تقسیم شده‌اند. بنابراین، اتحادیه چاپخانه‌داران باید متشکل از افرادی باشد که به طور تخصصی در حوزه چاپ فعالیت می‌کنند و نیازهای این صنعت را درک می‌کنند. البته می‌توان از متخصصان سایر صنوف مرتبط نیز به عنوان مشاور یا کارشناس استفاده کرد، اما تصمیم‌گیری‌های کلیدی باید بر عهده افرادی باشد که به طور مستقیم درگیر فعالیت‌های چاپی هستند
به نظر شما چه چالش هایی در حال حاضر پیش روی اتحادیه چاپ وجود دارد ؟
یکی از چالش‌های اصلی که در صنف چاپ با آن مواجه هستیم، دو قطبی شدن است. همان‌طور که در سایر حوزه‌ها معمول است، در دوره‌های انتخابات شاهد رقابت‌ها و تبلیغات مختلفی هستیم. اما پس از پایان انتخابات و مشخص شدن اعضای هیئت مدیره، انتظار می‌رود همه اعضای صنف، فارغ از گرایش‌های قبلی، از امکانات، دانش و نفوذ خود برای پیشبرد اهداف صنف و همکاری با هیئت مدیره منتخب استفاده کنند.
دو قطبی‌سازی؛ بزرگترین تهدید صنعت چاپ
نه تنها از صنعت چاپ حمایت نمی‌کنیم، بلکه با ایجاد موانع و اختلافات، آن را تهدید جدی می‌کنیم. در چهار سال گذشته، شاهد افزایش شدید دو قطبی‌سازی و چندقطبی‌سازی در صنف چاپ بوده‌ایم که لطمات جبران‌ناپذیری به آن وارد کرده است. نوع تبلیغات و برخوردهایی که صورت گرفته، به این وضعیت دامن زده و آینده صنعت چاپ را با خطر مواجه کرده است.
متاسفانه در جریان انتخابات بعضاً، شاهد رفتارهایی هستیم که نه تنها اخلاقی نبودند، بلکه به وحدت صنف نیز آسیب زدند. این چند دستگی و رقابت‌های ناسالم، نه تنها به نفع صنف نیست، بلکه باعث می‌شود که در مقابل رقبا و چالش‌های بیرونی نیز ضعیف‌تر شویم. برای پیشرفت و توسعه صنعت چاپ، ضروری است که همه فعالان این حوزه با هم متحد شوند و از ایجاد اختلافات پرهیز کنند. هیئت مدیره جدید باید با ایجاد فضایی امن و مشارکتی، زمینه را برای همکاری همه اعضا فراهم کند.
یکی از بزرگترین چالش های پیش روی ما در صنف، فقدان وحدت و همدلی است. برای ایجاد یک محیط کاری همدلانه و پویا، نیازمندیم تا با نگاهی حرفه‌ای به مسائل صنفی بپردازیم و از تفکرات شخصی فراتر رویم. حمایت از هیئت مدیره جدید و همکاری با آن‌ها، گام نخست در این مسیر است .با انتخاب رئیس و سایر اعضای هیئت مدیره، انتظار می‌رود همه اعضای صنف از تصمیمات گرفته شده حمایت کنند و برای پیشبرد اهداف صنف تلاش کنند. زمانی که اهالی صنف شاهد وحدت و همدلی در هیئت مدیره باشند، به طور طبیعی به آن اعتماد کرده و برای همراهی بیشتر تشویق می‌شوند. امیدوارم هیئت مدیره جدید بتواند با ایجاد فضایی مبتنی بر مشارکت و همکاری، این مشکل را حل کرده و به وحدت صنف کمک کند.
با رویکردی جدید، به چالش‌های صنعت چاپ غلبه کنیم
به نظر شما آینده اتحادیه های چاپ در ایران چگونه خواهد بود ؟
یکی از مشکلات ما این است که به جای قدردانی از تلاش‌های پیشینیان، همواره به دنبال ایرادگیری هستیم. باید بپذیریم که هر نسلی با توجه به دانش و امکانات خود تلاش کرده است . با وجود تلاش‌های صورت گرفته در گذشته، همچنان با مشکلات مشابهی روبرو هستیم. این نشان می‌دهد که باید از تجربیات گذشته درس گرفته و با رویکردی جدید و جامع به حل مشکلات بپردازیم.
مانند حل مشکلات تخصیص ارز و کاهش ضریب مالیاتی ، بسیاری از چالش‌های اصلی همچنان پابرجاست. این نشان می‌دهد که باید رویکرد خود را نسبت به حل مشکلات تغییر دهیم
برگزاری جشنواره‌ها، رویدادهایی جذاب و انگیزه‌بخش هستند که به وحدت و همدلی در صنعت چاپ کمک می‌کنند. اما در کنار این مراسم، باید به حل مشکلات اساسی صنف نیز توجه کنیم. این دو مقوله نباید در تضاد با هم باشند، بلکه باید مکمل یکدیگر باشند. با ایجاد تعادل مناسب بین برگزاری مراسم و پیگیری مسائل صنفی، می‌توانیم به آینده‌ای روشن‌تر برای صنعت چاپ دست پیدا کنیم
آیا فکر می کنید که انتخابات اتحادیه ها به شفافیت و دموکراسی کمک می‌کند ؟چرا؟
در مقایسه با کشورهایی مانند آلمان، هلند، بلژیک و فرانسه که اتحادیه‌های قدرتمندی دارند، ساختار سیاسی و اجتماعی ایران تفاوت‌های قابل توجهی دارد. در این کشورها، اتحادیه‌ها به عنوان یک نهاد مستقل عمل کرده و می‌توانند به صورت قانونی اعتصاب برگزار کنند. اما در ایران، محدودیت‌های قانونی و فشارهای سیاسی، قدرت مانور اتحادیه‌ها را کاهش داده است
در کشور ما، اتحادیه‌ها اختیاراتی محدود دارند و قوانین حاکم بر آن‌ها متفاوت است. با توجه به اینکه صنعت چاپ از زیرمجموعه‌های اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، می‌توانیم از ظرفیت‌ها و حمایت‌های این وزارتخانه بیشتر بهره‌مند شویم. پیگیری این موضوع نیازمند تلاش جدی هیئت مدیره اتحادیه و ایجاد ارتباط موثر با مسئولین مربوطه است. با این رویکرد، صنعت چاپ می‌تواند جایگاه شایسته خود را در میان دیگر صنایع پیدا کند و از حمایت‌های ویژه برخوردار شود.
بیشتر بخوانید
انتخابات اتحادیه چاپخانه‌داران تهران ، تحلیل، نتایج و آینده صنعت چاپ
حسین احمدی، زاده‌ی ۱۳۴۳ در همدان، مهندسی کامپیوتر گرایش سخت‌افزار را در سال ۱۳۶۶ از دانشگاه شهید بهشتی به اتمام رساند. وی پس از گذراندن دوره تخصصی نصب و راه‌اندازی سوپرکامپیوترهای IBM در انگلستان، سال‌ها در این حوزه فعالیت کرد.
با ورود به صنعت چاپ در سال ۱۳۷۴، به دنبال تحولاتی چشمگیر و اساسی بود . به همین منظور او پس از تصدی مسئولیت‌های فنی و تولیدی، در سال ۱۳۸۷ شرکت صنایع چاپ مادرول را تاسیس نمود. این شرکت با مدیریت هوشمندانه‌ی احمدی، به یکی از پیشروترین شرکت‌های تولید آثار چاپی و لیبل در کشور تبدیل شد و موفق به کسب ۵ عنوان برتر در جشنواره‌های مختلف صنعت چاپ گردید.
تلاش‌ها و دستاوردهای برجسته‌ی حسین احمدی در سال ۱۴۰۲ با انتخاب وی به عنوان چهره ماندگار صنعت چاپ ایران به رسمیت شناخته شد.
در آستانه انتخابات هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران تهران، پایگاه اطلاع‌رسانی صنعت چاپ و بسته‌بندی، گفت‌وگوی ویژه‌ای با حسین احمدی، یکی از فعالان شناخته‌شده این حوزه، انجام داده است. در ادامه، نظرات ارزشمند ایشان را می‌خوانیم.
چگونه می توان نقش اتحادیه ها را در توسعه صنعت چاپ تقویت کرد؟
کار اصلی اتحادیه ،تسهیل شرایط کسب و کار برای اعضای صنف است در واقع اتحادیه‌ها همچون پل‌هایی مستحکم، راه را بر تسهیل امور اهالی صنف هموار می‌سازند. در اینجا در توضیح تسهیل باید گفت، بخش خصوصی که بیشتر چاپخانه داران را شامل می‌شود در مقابل بخش دولتی قرار می‌گیرند. عمدتا درگیری‌ها و طوفان اختلافات زمانی آغاز می‌شود که طرف مقابل ارگان و نهاد، سازمان یا اداره دولتی است. بنابراین در مرحله اول می‌توانم بگویم که مهم‌ترین و بزرگترین دغدغه اتحادیه‌ها این است که پلی باشند بین بخش خصوصی، اعضای صنف و بین نهادها و ارگان‌های دولتی و نیمه دولتی از قبیل بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی،تامین اجتماعی، وزارتخانه‌ها .
به طور مثال قانون نظام صنفی، وظایفی از قبیل صدور جواز کسب، بررسی اختلافات، متوقف کردن کار واحدهای متخلف را بر عهده اتحادیه‌ها نهاده است، اما فراتر از این وظایف قانونی، اتحادیه‌ها می‌توانند نقش بسزایی در ایجاد ارتباطی صمیمانه میان اعضای صنف و نهادهای دولتی ایفا کنند.
بسیاری از گروه‌های حاضر در اتحادیه‌ها در طول فعالیت‌هایشان، به دنبال ایده‌های جدید بوده‌اند؛ اما متأسفانه در بسیاری از موارد، پس از گذشت چهار سال، کارنامه مشخص و ملموسی از اقدامات آن‌ها ارائه نشده است. به نظر می‌رسد اتحادیه‌ها باید به صورت جدی‌تر و هدفمندتر به مسائل و مشکلات بخش خصوصی ورود کنند. به عنوان مثال، در حوزه‌هایی مانند مالیات، تأمین اجتماعی، واردات و تسهیلات بانکی، مشکلات متعددی وجود دارد که نیازمند مداخله اتحادیه‌هاست. البته این مداخلات باید به صورت متمرکز و در اولویت‌بندی شده انجام شود تا حداکثر بهره‌وری حاصل شود.
یکی از چالش‌های اصلی که صنف چاپ با آن مواجه است، مسأله‌ی عدالت در پرداخت مالیات است. هر صنفی وظیفه‌ی ملی خود است که مالیات راپرداخت کند، اما به نظر می‌رسد در مورد صنف چاپ، عدالت مالیاتی رعایت نمی‌شود. در محاسبات و تعیین ضرایب مالیاتی، صنف چاپ به شدت متضرر شده است. در حالی که بسیاری از شرکت‌های تولیدی با ظرفیت‌ها و تعاریف تولیدی بسیار پایین‌تر از صنف چاپ، از ضرایب مالیاتی بسیار کمتری برخوردارند، صنف چاپ، به ویژه چاپخانه‌های برتر، موظف به پرداخت مالیات‌های سنگینی تا سقف 16 درصد هستند.
از همان ابتدا، از اتحادیه درخواست کردیم تا برنامه‌ای مشخص برای این موضوع تدوین کند. پیشنهاد ما این بود که یک تیم تخصصی تشکیل شود و برای پیگیری این مسئله، از مشاور مالیاتی و وکیل مجرب استفاده شود. با توجه به هزینه‌های بالایی که اعضای صنف برای جشنواره‌ها پرداخت می‌کنند، به نظر می‌رسد تأمین هزینه‌های حقوقی برای دفاع از حقوق صنف، کار دشواری نباشد. این موضوع می‌تواند یک حلقه گم شده در زنجیره مشکلات ما باشد. اتحادیه می‌تواند با مراجعه به سازمان امور مالیاتی، حتی با رایزنی با وزیر اقتصاد، به دنبال حل این مسئله باشد. تجربه شخصی من نشان می‌دهد که برخی نهادها تنها نامه‌های رسمی وزارتخانه‌ها را قبول می‌کنند. بنابراین، می‌توانستیم این پیگیری‌ها را در چارچوب وزارت ارشاد پیش ببریم و نیازی به تغییر وزارتخانه نبود.
به نظر شما صنعت چاپ باید به سوی تخصص گرایی پیش برود و این دو موضوع چه تاثیری براتحادیه ها دارد؟
تنوع فعالیت در صنعت چاپ امری بسیار مهم و قابل توجه است. نه تنها با ترکیب شاخه‌های مختلف این صنعت مخالفم، بلکه معتقدم تخصصی شدن هرچه بیشتر این حوزه ضروری است. با توجه به تنوع بسیار زیاد فعالیت‌ها و نیازهای گوناگون در صنعت چاپ، و وجود تفاوت‌های چشمگیر بین شاخه‌های مختلف مانند افست، گراور، فلکسو و دیجیتال (که هرکدام از آن‌ها به تنهایی تخصصی هستند)، به شدت معتقدم که هر یک از این شاخه‌ها باید اتحادیه مستقل خود را داشته باشند. در صورت تشکیل یک اتحادیه جامع برای صنعت چاپ، حداقل باید چهار زیرگروه مستقل برای این شاخه‌ها در نظر گرفته شود و نمایندگان هر زیرگروه، سهمی برابر در هیئت مدیره داشته باشند.
در واقع یکی از اشکالات انتخابات هیات مدیره این است فرض کنید صنف چاپ الان سیصد یا چهارصد نفر در انتخابات شرکت بکنند از صنف صحاف 500 نفر و از صنف تابلوساز700 نفر ممکن است به نقطه ای برسیم که اکثریت اعضای هیات مدیره از صنف تابلوساز باشند یا صحاف باشند که طبیعی است که نمی توانند آنالیز دقیقی از صنف چاپ داشته باشند یا برعکس.
چگونه می توان از تجربیات گذشته انتخابات اتحادیه ها برای بهبود فرآیندها استفاده کرد ؟
شیوه برگزاری انتخابات فعلی با چالش‌هایی روبرو است. برای بهبود وضعیت، پیشنهاد می‌شود که حداقل یک نماینده از هر یک از صنوف فلکسو، افست و دیجیتال در هیئت مدیره حضور داشته باشد. علاوه بر این، رئیس اتحادیه باید علاوه بر تسلط بر زیرساخت‌های صنعت چاپ، دارای دانش اجتماعی قوی، تحصیلات آکادمیک مرتبط و توانایی برقراری ارتباط موثر با نهادها و سازمان‌های مختلف باشد. بنابراین، باید معیارهای انتخاب اعضای هیئت مدیره به گونه‌ای اصلاح شود که این ویژگی‌ها مدنظر قرار گیرند.
ضرورت اصلاح ساختار انتخابات در صنعت چاپ
به نظر می‌رسد ساختار فعلی انتخابات پاسخگوی نیازهای صنعت چاپ نیست و نمی‌تواند به بهبود وضعیت آن کمک کند. برای رفع این مشکل، پیشنهاد می‌شود تغییراتی در ساختار انتخابات ایجاد شود. مثلاً می‌توان سهمیه‌ای برای هر صنف در نظر گرفت تا حداقل یک نماینده از هر صنف در هیئت مدیره حضور داشته باشد. در صورتی که اجرای این پیشنهاد امکان‌پذیر نباشد، می‌توان اعضای هر صنف را در کارگروه‌های تخصصی متناظر با آن صنف قرار داد. این کارگروه‌ها به عنوان بازوی اجرایی هیئت مدیره، نقش بسیار مهمی در تصمیم‌گیری‌ها و پیگیری مطالبات صنفی ایفا خواهند کرد.
به باور من، اعضای هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران باید حتماً از فعالان صنف چاپ باشند. ادغام صنوف مختلف مانند صحافی، پیش از چاپ و تابلوسازی با صنف چاپ، مشکل‌ساز است. امروزه شاهد تخصصی شدن روزافزون علوم و صنایع مختلف هستیم. رشته‌های دانشگاهی نیز به شاخه‌های تخصصی تقسیم شده‌اند. بنابراین، اتحادیه چاپخانه‌داران باید متشکل از افرادی باشد که به طور تخصصی در حوزه چاپ فعالیت می‌کنند و نیازهای این صنعت را درک می‌کنند. البته می‌توان از متخصصان سایر صنوف مرتبط نیز به عنوان مشاور یا کارشناس استفاده کرد، اما تصمیم‌گیری‌های کلیدی باید بر عهده افرادی باشد که به طور مستقیم درگیر فعالیت‌های چاپی هستند
به نظر شما چه چالش هایی در حال حاضر پیش روی اتحادیه چاپ وجود دارد ؟
یکی از چالش‌های اصلی که در صنف چاپ با آن مواجه هستیم، دو قطبی شدن است. همان‌طور که در سایر حوزه‌ها معمول است، در دوره‌های انتخابات شاهد رقابت‌ها و تبلیغات مختلفی هستیم. اما پس از پایان انتخابات و مشخص شدن اعضای هیئت مدیره، انتظار می‌رود همه اعضای صنف، فارغ از گرایش‌های قبلی، از امکانات، دانش و نفوذ خود برای پیشبرد اهداف صنف و همکاری با هیئت مدیره منتخب استفاده کنند.
دو قطبی‌سازی؛ بزرگترین تهدید صنعت چاپ
نه تنها از صنعت چاپ حمایت نمی‌کنیم، بلکه با ایجاد موانع و اختلافات، آن را تهدید جدی می‌کنیم. در چهار سال گذشته، شاهد افزایش شدید دو قطبی‌سازی و چندقطبی‌سازی در صنف چاپ بوده‌ایم که لطمات جبران‌ناپذیری به آن وارد کرده است. نوع تبلیغات و برخوردهایی که صورت گرفته، به این وضعیت دامن زده و آینده صنعت چاپ را با خطر مواجه کرده است.
متاسفانه در جریان انتخابات بعضاً، شاهد رفتارهایی هستیم که نه تنها اخلاقی نبودند، بلکه به وحدت صنف نیز آسیب زدند. این چند دستگی و رقابت‌های ناسالم، نه تنها به نفع صنف نیست، بلکه باعث می‌شود که در مقابل رقبا و چالش‌های بیرونی نیز ضعیف‌تر شویم. برای پیشرفت و توسعه صنعت چاپ، ضروری است که همه فعالان این حوزه با هم متحد شوند و از ایجاد اختلافات پرهیز کنند. هیئت مدیره جدید باید با ایجاد فضایی امن و مشارکتی، زمینه را برای همکاری همه اعضا فراهم کند.
یکی از بزرگترین چالش های پیش روی ما در صنف، فقدان وحدت و همدلی است. برای ایجاد یک محیط کاری همدلانه و پویا، نیازمندیم تا با نگاهی حرفه‌ای به مسائل صنفی بپردازیم و از تفکرات شخصی فراتر رویم. حمایت از هیئت مدیره جدید و همکاری با آن‌ها، گام نخست در این مسیر است .با انتخاب رئیس و سایر اعضای هیئت مدیره، انتظار می‌رود همه اعضای صنف از تصمیمات گرفته شده حمایت کنند و برای پیشبرد اهداف صنف تلاش کنند. زمانی که اهالی صنف شاهد وحدت و همدلی در هیئت مدیره باشند، به طور طبیعی به آن اعتماد کرده و برای همراهی بیشتر تشویق می‌شوند. امیدوارم هیئت مدیره جدید بتواند با ایجاد فضایی مبتنی بر مشارکت و همکاری، این مشکل را حل کرده و به وحدت صنف کمک کند.
با رویکردی جدید، به چالش‌های صنعت چاپ غلبه کنیم
به نظر شما آینده اتحادیه های چاپ در ایران چگونه خواهد بود ؟
یکی از مشکلات ما این است که به جای قدردانی از تلاش‌های پیشینیان، همواره به دنبال ایرادگیری هستیم. باید بپذیریم که هر نسلی با توجه به دانش و امکانات خود تلاش کرده است . با وجود تلاش‌های صورت گرفته در گذشته، همچنان با مشکلات مشابهی روبرو هستیم. این نشان می‌دهد که باید از تجربیات گذشته درس گرفته و با رویکردی جدید و جامع به حل مشکلات بپردازیم.
مانند حل مشکلات تخصیص ارز و کاهش ضریب مالیاتی ، بسیاری از چالش‌های اصلی همچنان پابرجاست. این نشان می‌دهد که باید رویکرد خود را نسبت به حل مشکلات تغییر دهیم
برگزاری جشنواره‌ها، رویدادهایی جذاب و انگیزه‌بخش هستند که به وحدت و همدلی در صنعت چاپ کمک می‌کنند. اما در کنار این مراسم، باید به حل مشکلات اساسی صنف نیز توجه کنیم. این دو مقوله نباید در تضاد با هم باشند، بلکه باید مکمل یکدیگر باشند. با ایجاد تعادل مناسب بین برگزاری مراسم و پیگیری مسائل صنفی، می‌توانیم به آینده‌ای روشن‌تر برای صنعت چاپ دست پیدا کنیم
آیا فکر می کنید که انتخابات اتحادیه ها به شفافیت و دموکراسی کمک می‌کند ؟چرا؟
در مقایسه با کشورهایی مانند آلمان، هلند، بلژیک و فرانسه که اتحادیه‌های قدرتمندی دارند، ساختار سیاسی و اجتماعی ایران تفاوت‌های قابل توجهی دارد. در این کشورها، اتحادیه‌ها به عنوان یک نهاد مستقل عمل کرده و می‌توانند به صورت قانونی اعتصاب برگزار کنند. اما در ایران، محدودیت‌های قانونی و فشارهای سیاسی، قدرت مانور اتحادیه‌ها را کاهش داده است
در کشور ما، اتحادیه‌ها اختیاراتی محدود دارند و قوانین حاکم بر آن‌ها متفاوت است. با توجه به اینکه صنعت چاپ از زیرمجموعه‌های اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، می‌توانیم از ظرفیت‌ها و حمایت‌های این وزارتخانه بیشتر بهره‌مند شویم. پیگیری این موضوع نیازمند تلاش جدی هیئت مدیره اتحادیه و ایجاد ارتباط موثر با مسئولین مربوطه است. با این رویکرد، صنعت چاپ می‌تواند جایگاه شایسته خود را در میان دیگر صنایع پیدا کند و از حمایت‌های ویژه برخوردار شود.
بیشتر بخوانید
انتخابات اتحادیه چاپخانه‌داران تهران ، تحلیل، نتایج و آینده صنعت چاپ
